โครงการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่
ที่ปรึกษาโครงการศูนย์เด็กก่อสร้าง มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก
ครูจิ๋ว มีโทรศัพท์ มาจากบริษัทก่อสร้างที่อยากคุยกับครู
ให้เจ้าหน้าที่โทรเข้ามือถือครูแล้วกัน ครูอยู่ที่พื้นที่
ครูค่ะ กรรมการผู้จัดการอยากคุยกับครู อยากมาเยี่ยมครูที่มูลนิธิฯค่ะ
ช่วงนี้ครูอยู่ที่พื้นที่บางนา นั่งเฝ้าครอบครัวพ่อพาลูกออกมาเร่ร่อน ขอเป็นวันอังคารหน้าน่ะ
ได้ค่ะ พอถึงวันนัดจริง ครูจิ๋วลืมเพราะมีนัดกับทีมของบ้านพักเด็กและครอบครัว
ขอโทษนะค่ะ ครูเดินทางมาถึงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิแล้ว
ฝากเรื่องทั้งหมดไว้ที่ สำนักงานนะค่ะ ขอโทษ ครูคิดว่าเป็นสิ้นเดือนวันอังคาร ขอโทษค่ะ ขอโทษ มาก มาก ค่ะ
ทางบริษัทจะมาทำกิจกรรมกับเด็กที่บ้านอุปถัมภ์ อยากพบครูจิ๋ว ครูอยู่ไหม
เด็กวิ่งเร็วจี๋ มาเคาะประตูห้องทำงานครู ครูจิ๋วอยู่ในชุดที่แต่งตัวเตรียมรื้อของในห้องทำงาน เพราะจะรื้อเอกสารบางส่วนทิ้ง
ครูมีคนมาพบ มาเลี้ยงอาหารด้วยนะ มีขนม และมีไอครีมด้วยค่ะครู
ครูเร็วหน่อย เร็วหน่อย เจ้าน้องนานาเร่งจัง
ครูเดินลงมาจากห้องทำงาน
ลงมาพบ คุณเจนต์ชัย กรรมการผู้จัดการบริษัทนารายร์พร๊อพเพอตี้ จำกัด
พาพนักงานเจ้าหน้าที่ของบริษัทมาเลี้ยงอาหารจำนวนกว่า 20 คน
ครูอยากทำอะไรอีกไหม สำหรับโครงการเพื่อคนด้อยโอกาสคนอื่น
ครูอยากทำโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ไปตามแหล่งก่อสร้างอื่นๆ ที่ทางศูนย์เด็กก่อสร้างไม่สามารถเปิดศูนย์เด็กก่อสร้างได้ ด้วยเหตุผลหลายประการ คือเรื่องคน งบประมาณ ไม่มี
ในช่วงสองปีนี้ ผมตระเวนไปตามสถานที่ต่างๆ ในการทำงานเพื่อคนอื่น
อย่างที่ครูเคยบอกว่า งานอีเวน งานเผยแพร่คนทำงานกันเยอะ แต่การลงงานจริง จริง หาได้น้อยมาก
ครูแน่นอนมากที่ยังสนุกในการทำงานอย่างต่อเนื่อง
ครูยังอยากทำอยู่ ทำงานเล็ก เล็ก แต่แก้ปัญหาได้ และค่อย ค่อยทำ เด็กได้ประโยชน์ ถึงแม้จะไม่ได้ออกสื่อเลยก็ได้
ช่วงนี้ของจริง ที่ทำจริง อยู่ในสนามจริง ภาคสนามเท่านั้นที่ทำได้ เพราะเนื่องจากงบประมาณ ทุกหน่วยงานไม่มีเงินทำงาน เคสเยอะมาก
แต่เงินบริจาค ไม่มี บางโครงการทุกหน่วยงานอยากให้ปิดด้วยลง และบอกได้เลย หลายหน่วยงานทำสื่อประชาสัมพันธ์ มากกว่าที่ลงไปช่วยคนได้จริง
งานแบบภาคสนามต้องใช้เวลา ใช้ความรู้ ใช้งบประมาณ พร้อมกับเคสก็ต้องช่วยกันให้เด็กอยากเรียน อยากทำกิจกรรมด้วย
สำหรับครู ยังมีความฝัน มีจินตนาการที่ช่วยเด็กที่ติดตามพ่อแม่มาทำงานในแหล่งก่อสร้าง เพราะเด็กกลุ่มนี้ ขาดโอกาสทางการศึกษา เพราะพ่อแม่เดี๋ยวก็ย้ายไปตามที่ต่างๆ โอกาสเรียนต่อเนื่องแทบไม่มีอีกเลย
เดิมครูได้เขียนโครงการของเงินต่างประเทศ ได้รับการอนุมัติแล้ว ติดปัญหาคือต้องเขียนรายงานทุกสามเดือนเป็นภาษาอังกฤษ และต้องเป็นภาษาอังกฤษ แค่ค่าแปลงก็หมดแล้ว จึงขอยกเลิกไม่รับ เพราะที่สำคัญการต้องเขียนตามที่หน่วยงานให้ทุนต้องการ เป็นภาระไม่ใช่สิ่งที่อยากทำ
ทางมูลนิธิฯให้รถตู้มาหนึ่งคันเป็นรถเก่าของมูลนิธิฯ ทำได้ประมาณสามเดือนเท่านั้น มีปัญหาทั้งเรื่องรถที่เข้าถึงบ้านพักกรรมกรก่อสร้างยากเพราะรถมันใหญ่ และเรื่องบุคลากรค่ะ คาดหวังมากเกินไปแต่ทำไม่ได้ เลยต้องยุติ แต่ความตั้งใจอยากทำมาตลอด เพราะต้องมาเสริมทัพของศูนย์เด็กก่อสร้าง และเป็นโครงการนำร่อง รุกไปหาเด็กได้ทุกพื้นที่ในแหล่งก่อสร้าง
ครูอยากได้รถประมาณไหน เป็นรถแครี่บอยที่เคยเห็นร้านอาหาร และร้านกาแฟ นำรถสี่ล้อมาเป็นรถเคลื่อนที่ขายกาแฟและอาหารไปเรื่อย เรื่อย แต่ครูจะขายหนังสือนิทานและอุปกรณ์การเรียน ของเล่น เคลื่อนที่ไปตามแหล่งบ้านพัก
ครูครับ ผมจะให้ฝ่ายออกแบบ ออกแบบและรูปแบบรถให้นะ ทางบริษัทนารายณ์พร๊อพเพอตี้จะเป็นผู้จ่ายให้ทั้งหมด น่าจะไม่เกินสิ้นปีนี้นะ
เมื่อเดือนมีนาคม 2559 ได้พูดคุย ได้ไปดูรถ แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นดังคาด เรื่องรถและงบประมาณ มีการเลื่อนเวลา
ทางครูเองก็เจอพิษภัยของภาวะเศรษฐกิจ ปรับงบประมาณ ปรับค่าใช้จ่าย ปรับลดโครงการ ไม่ดำเนินการอะไรใหม่ ส่งผลกับครูอย่างชัดเจน งานของครูเจอมรสุมทุกด้าน แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นมาด้วยดี เพราะคนทำงาน อะไรที่ตั้งใจเพื่อส่วนร่วมก็ต้องได้กลับมาทำใหม่ พร้อมได้เจ้าหน้าที่ ที่ครูคิดว่างานจะทำได้ดี
เมื่อเดือนพฤษภาคม 2560 ได้มีการมอบโครงการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่อย่างเป็นทางการ ในฐานะของครูเองก็ต้องลงมารับมอบพร้อมสิ่งที่เป็นความฝัน ความมุ่งมั่นในการทำงาน พร้อมทั้งเจ้าหน้าที่และผู้เกี่ยวข้องของบริษัทนารายณ์พร๊อพเพอตี้ ที่เชื่อมั่นในการทำงานของครูมาตลอด และยังย้ำเตือนที่อยากให้เจ้าหน้าที่ได้ลงมาทำงานพื้นที่ของครูข้างถนน และโครงกาศูนย์เด็กก่อสร้าง ในพื้นที่แห่งใหม่ของบริษัทนารายณ์พร๊อพเพอตี้ สร้างเดอะพารค์แลนด์ จรัญ-ปิ่นเกล้า ระยะเวลาการก่อสร้าง จำนวน 3 ปี
เมื่อครูจะมารับช่วงต่อของโครงการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ ซึ่งได้ดำเนินการมาตั้งแต่เดือนมีนาคม จนถึง วันที่ 1 มิถุนายน 2560 ที่ครูมารับช่วงต่อมีเพียงลงพื้นที่ 1 พื้นที่เท่านั้น คือที่ศูนย์ราชการ ยอมรับเลยวาค่อนข้างคิดหนัก ว่าจะเพิ่มพื้นที่ได้อย่างไร
เริ่มต้นก่อนถึงวันรับงานที่จะถ่ายงานกัน ครูจิ๋วพร้อมจักยานคู่ใจ ก็เริ่มถีบจักรยานสำรวจพื้นที่ ตั้งแต่ ถนนที่ออกด้านหลังของมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ตรงบริเวณต้นไทรซึ่งมีร้านขายส้มตำ มีบ้านพักคนงานก่อสร้างของบริษัทฤทธา ตอนนี้สร้างตึกศรีสวัสดิ์ตรงถนนแจ้งวัฒนะ คนงานเริ่มเข้ามาอยู่ ได้ประมาณ 100 คน มีคนงานที่เป็นเด็ก กับผู้หญิง ต้องรออีกประมาณ 5 เดือน คนงานจะเข้ามาอยู่เต็มพื้นที่ ซึ่งมีจำนวนประมาณ พื้นที่ 5 ไร่ ทางโครงการจึงยังไม่ได้เข้าไปทำกิจกรรม และกำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้างบ้านพักเพิ่มขึ้น
ครูกับจักรยานคู่ใจถีบเลาะ เป็นเส้นทางลัดออกถนนแจ้งวัฒนะ 14 ที่ออกไปโรงพยาบาลมงกุฎวัฒนะ เส้นเมืองทอง มองทางด้านขวามือเห็นบริษัทเดอะพร๊อพ สร้างคอมโมนิเนียม จึงถีบจักรยานแวะเข้าไป ซึ่งถนนเละมาก เหมือนสภาพถนนในชนบทต่างจังหวัดที่เคยเป็นมาก่อน ได้มีโอกาสคุยกับน้อง น้อง ที่เป็นเจ้าหน้าที่ธุรการ และวิศวะกรโครงการ ทุกคนบอกว่าเคยได้ยินชื่อ ครูจิ๋ว และเคยเห็นในโทรทัศน์ วันนี้ได้เห็นครูตัวเป็น พร้อมกับครูได้แนะนำโครงการที่จะดำเนินการ และอยากรู้ว่ามีเด็กที่ติดตามพ่อแม่เด็กกี่คน เป็นเด็กชนชาติไหน ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ว่าให้ทำจดหมายมาเลยพร้อมให้ทางบริษัทเตรียมพื้นที่ให้ ลงพื้นที่พรุ่งนี้ก็ได้ ยินดีมากครับครู ทางพวกผมก็อยากให้เด็กในบ้านพักคนก่อสร้างได้อ่าน เขียน
งานนี้ครูจิ๋วใจชื่นเป็นอย่างมาก ถึงตัวจะเละด้วยโคลน ซี่ล้อจักรยานที่ต้องเอาไม้เล็กๆมาแกะขี้โคลนที่ติดล้อจักรยาน แต่ก็มีพลังอย่างมาก กับการเริ่มงานที่ตัวเองต้องลงมาประสานงาน โดยไม่ต้องรอทีมงาน เพียงแค่คิดว่าทำได้ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง ต้องรีบดำเนินการด้วยเพราะครูมีงานหลายอย่างที่ต้องในช่วงนี้
มองไปทางด้านปากซอย มองเห็นบ้านพักของคนงานก่อสร้างอีกสองแห่ง ซึ่งกำลังถมดิน และกำลังสร้างบ้านพักสีเขียวเป็นของบริษัทเก้านคร ซึ่งครูต้องถีบจักรยานผ่านทันที ที่มองเห็นชายวัยผู้ใหญ่ท่าทางเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง นั่งอยู่ 5 คน แต่ด้านหน้าทุกคนมีแก้วเหล้าตั้งอยู่ ครูเลยต้องผ่านไปก่อน งานนี้ข้อมูลยังไม่ได้อะไร เวลาที่ครูต้องลงไปประสานงานสิ่งสำคัญคือแต่งตัว ต้องเรียบร้อย แต่วันนี้เป็นชุดออกกำลังกาย แถมด้วยการถีบจักรยานไปด้วย อย่างนี้ไม่เหมาะสม และควรหลีกเลี่ยงในขณะที่มีการดื่มสุรา ต้องระมัดระวังตัวเองด้วย
ต่อมาจนถึงสถานที่ก่อสร้างของโรงพยาบาลมงกุฎวัฒนะ ที่เพิ่มอาคารในการรักษาพยาบาลเพิ่มขึ้น อีกจำนวน สองหลัง ขนาดสูงกว่า 15 ชั้น แต่ด้วยเวลาห้าโมงกว่าจะไปประสานงานกับใครก็ไม่มีคนอยู่แล้ว ครูจึงถีบจักรยานต่อ มาเจอกับถนนแจ้งวัฒนะเส้นใหญ่
ครูต้องเดินพร้อมกับลากรถจักรยาน จนมาถึงบริษัท 33 ซึ่งกำลังก่อสร้างกระทรวงยุติธรรม ที่อยู่ตรงข้ามกับศูนย์ราชการ เดินเข้าไปพบกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พาครูไปพบกับพ่อบ้าน ซึ่งกำลังดูแลการจัดการที่พักอยู่ พ่อบ้านจึงแนะนำให้ครูไปพบกับผู้จัดการโครงการของบริษัท 33 ซึ่งครูเข้าไปแนะนำตัว พร้อมกับขออนุญาตทำหนังสือมาทำกิจกรรมกับเด็กที่ติดตามพ่อแม่มาทำงานก่อสร้าง ทางบริษัทให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
ครูถีบจักรยานกลับมาด้วยความดีใจว่าอย่างน้อยพรุ่งนี้ให้ครูที่รับผิดชอบนำจดหมายมายืนแล้วดำเนินโครงการเพิ่มอีกสองพื้นที่ทันที การทำงานที่หลายคนรู้จักทำให้งานของเรารุกหน้าไปด้วยดี การประสานงานครั้งแรก ทำให้หน่วยงานต่างๆประทับใจการทำงานอย่างอื่นก็ไปได้ด้วยดี คือหัวใจในการทำงาน
วันที่ 1 มิถุนายน 2560 ก็เริ่มต้นด้วยครูบุ๋ม มามอบงานสิ่งที่ได้ทำลงไปคือ หนึ่งพื้นที่ ที่ศูนย์ราชการ พร้อมทั้งบันทึกการลงทำงานมีห้าครั้ง ส่วนมากที่เหลือคือการโทรประสานงาน แต่รายชื่อเด็กยังไม่ได้มี จึงรับมอบงานให้พาครูไพโรจน์ และครูซิ้มลงพื้นที่
ช่วงบ่ายมอบ ครูไพโรจน์กับครูซิ้ม ลงพื้นที่ สองพื้นที่ ไปมอบจดหมายให้แก่ผู้จัดการโครงการทั้งสองแห่ง และจะเริ่มงานทั้งหมดในสัปดาห์ต่อไป
ปัจจุบันทางโครงการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ ได้ลงพื้นที่ 4 พื้นที่ ด้วยกัน และกำลังจะขยายไปอีกหนึ่งพื้นที่ ในอนาคตนี้
งานทุกงาน ต้องอาศัยความใจถึง และจริงใจในการทำงาน ที่สำคัญสร้างแรงบันดาลใจที่อยากทำ อยากช่วยเด็กให้อ่านออก เขียนได้ เสริมทักษะชีวิตเรื่องอื่นๆ ตอนนี้เด็กสนุกด้วยการร้อยสร้อยข้อมือ สร้อยคอ เรียกทุกครั้งที่เห็น โรงเรียนมาแล้ว โรงเรียนมาแล้ว โรงเรียนมาแล้ว
อ่านบทความโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ได้ที่นี่
12.โรงเรียนมาแล้ว โรงเรียนมาแล้ว
11.อาสาสมัคร....โรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่
10.เพียงค้นหา...ให้เจอ...ชีวิตน้อยจะมีโอกาสงดงาม...
9.ตุ๊กตาระบายสีของเด็ก
8.ของเล่น.... ของเด็กลูกกรรมกรก่อสร้าง
7.เพิงความฝัน.....ของเด็กลูกกรรมกรก่อสร้าง
6.เด็กต่างชาติถูกทิ้ง ตามบ้านพักก่อสร้าง
5.พื้นที่ ของเด็กนานาชาติ บริษัท 33
4.พื้นที่หลักหก ชุมชนเก้าไร่
3.บ้านพัก ณ.ศูนย์ราชการ โรงเรียนตู้.....
2.โรงเรียนของพวกหนู ....เด็กกัมพูชา
