พ่อแม่วัยรุ่น กับการวางแผนครอบครัว
นางสาวทองพูล บัวศรี
ผู้จัดการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก
ครูค่ะ หนูพบครอบครัววัยรุ่น เขาอยากฝังเข็ม
ด้วยโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ ลงไปทำกิจกรรทกับกลุ่มเด็กเป็นหลักตามแหล่งก่อสร้างจำนวน 5 แหล่ง แหล่งก่อสร้างของบริษัท 33 เป็นพื้นที่หนึ่งซึ่งมีคน เข้า-ออก กันอย่างมาก คนงานหลากหลายเชื้อชาติ รวมถึงคนไทยด้วย
มีสองเคสค่ะครู เคสแรกเป็นเด็กการเรียนรู้บกพร่อง (LD) หรือสมาธิสั้น ซึ่งแนวโน้มเป็นเด็กออทิสติก (ตกอยู่ในเกณฑ์พิการ) เรียนจบมาแค่ ระดับประถมศึกษา ปีที่ 6 แล้วอายุเพียง 14 ปีเท่านั้น แม่อยากให้ลูกได้เรียนต่อและอยู่ในที่ปลอดภัยกว่าแหล่งก่อสร้าง เห็นใครหล่อก็พร้อมที่จะมีเพศสัมพันธ์ หรือครูจะช่วยเรื่องการฝังเข็ม หรืออย่างไรก็ได้ กลัวเด็กท้องแล้วหาพ่อไม่ได้ และที่สำคัญเขายังเด็กเกินไปที่จะแม่คน
เคสที่สอง แม่อายุ 14 ปี พ่อของเด็กอายุแค่ 15 ปี มีลูกอายุ 8 เดือน ยายของเด็กพากันมาทำงานก่อสร้าง ในเมื่อไม่รักดีก็ออกจากโรงเรียนทั้งสองคนมาทำงานเลี้ยงครอบครัว โดยยายก็มาทำด้วยเพื่อกำกับความประพฤติและเลี้ยงหลานกันไปด้วย
เมื่อเจอของจริงในแหล่งก่อสร้าง เรื่องครอบครัววัยรุ่น และเคสที่พร้อมจะมีเพศสัมพันธ์ ครูในฐานนะที่เป็นผู้จัดการโครงการโรงเรียนเด็กก่อสร้างเคลื่อนที่ ก็ต้องข้อมูลรายละเอียดและจำได้แม่นในขณะเมื่อสองปีที่แล้วเป็น กรรมาธิการ (ร่าง)พระราชบัญญัติการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น พ.ศ. ... เคยคุยกันเรื่องการวางแผนครอบครัวให้กับแม่วัยรุ่น ทางกระทรวงสาธารณสุข บอกชัดเจนว่าไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้ ทางหน่วยงานจะดำเนินการให้ฟรี พร้อมทั้งฉีดยาคุมกำเนิด ถุงยา และการฝังเข็มให้ ซึ่งคุณหมอพร้อมหน่วยงานที่ทำงานด้านนี้ก็บอกชัดเจน
ด้วยเคสที่เคยประสบมาส่วนมากเป็นกลุ่มเด็กยากจน เรียนดี และที่สำคัญ ครอบครัวของฝ่ายชายจะผลักภาระทั้งหมดให้กับเด็กผู้หญิงที่เป็นฝ่ายแม่เสมอ ยังไม่เคยเจอว่า ครอบครัวฝ่ายชายจะนำหลานไปเลี้ยงดู
กรณีของน้องหนิง(นามสมมุติ)ก็เช่นเดียวกัน ด้วยชีวิตอยู่กับชุดนักเรียนเป็นเวลากว่า 9 ปี แล้ววันหนึ่งต้องมาเป็นแม่ที่ต้องเอาลูกกินนมตนเอง ซักผ้าอ้ออม ล้างก้นลูก เอาลูกอาบน้ำ ซึ่งคนเป็นแม่ต้องทำไม่มีการบิดพลิ้วในหน้าที่ ซึ่งเหนื่อยอย่างมาก
ส่วนพ่อที่เป็นพ่อคนด้วยอายุ 15 ปี เคยใช้มอเตอร์ไซด์ซิ่งไปทั่วหลังเลิกเรียน ไม่เคยเลยที่จะทำงานบ้านเพราะเป็นพ่อทูนหัวประจำบ้าน แม่รักดังเทวดาน้อยประจำบ้าน ถึงเวลาก็เข้าไปกินข้าวในบ้าน ถึงเวลาก็มีเงินกองไว้ให้ที่ตู้เย็น จะตื่นกี่โมงก็ได้แต่ขอให้ไปเรียนหนังสือ แต่แล้ววันหนึ่งเป็นพ่อคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่รู้จักการวางแผนครอบครัว ไม่รู้จักการป้องกันตัวเอง
ครูครับแค่ครั้งเดียว เองนะครู ถึงกับมี “ลูก” ครูซิ้มต้องอธิบายว่า พวกเธอทั้งสองอยู่ในช่วงวัยเจริญพันธุ์ แค่สนุกกันครั้งเดียว ก็มีภาระอันยิ่งใหญ่ กลายเป็น “ท้องในวัยเรียน” ทุกคนก็พูดเหมือนพวกเธอ
แสดงว่าการสอนเพศศึกษาในโรงเรียน กับ เพศศึกษาที่พวกเธอปฏิบัติกัน มันคนละเรื่องเดียวกันใช่ไหม ทั้งสองคนพยักหน้าพร้อมกัน
ครูครับ แฟนผมเขาอยากฝังเข็ม เอ้อ เรื่องใหญ่นะเกี่ยวกับเงินแน่นอน
แต่ยังติดหู ติดตา ได้ชัดเจนว่าเสียเงินไม่กี่บาท ไม่เกินร้อยบาท ครูจิ๋วก็แนะนำ ครูซิ้มทันที่ ว่างไปคลินิก ศูนย์สาธารณ์สุขก็ได้ เพราะเป็นเรื่องการวางแผนครอบครัว ให้กับครอบครัววัยรุ่น เพราะทั้งตัวกฎหมายและ ยุทธศาสตร์ก็บอกไว้พร้อม
ครูซิ้มก็รีบดำเนินการทั้งสองเคสอย่างเร่งด่วนเพราะกลัวว่าจะมีเพศสัมพันธ์ แล้วเกิดพลาดมาอีก แค่ลูกคนเดียวทั้งพ่อและแม่วัยรุ่นก็แทบจะเอาชีวิตไม่รอดอยู่แล้ว ถ้าเกิดขึ้นมาอีกคนมีหวัง กลายเป็นครอบครัวที่ทิ้งเด็กแน่นอน เพราะต่างก็วัยรุ่น ยังสนุกสนาน และไม่เคยทำงานก่อสร้างที่หนัก ถึงแม้ค่าแรงจะได้วันละสามร้อยบาท แต่ไม่เคยทำมาก่อนก็แทบถอดใจเหมือนกัน
ครูซิ้มจึงไปรับเด็กที่แคมป์บ้านพักกรรมกรก่อสร้าง บริษัท 33 จำกัด พาไปที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง ทางพยาบาลถามว่าทำทุกอย่างเลยใช่ไหม ในเมื่อราคาไม่กี่บาทก็ทำทุกอย่าง ตั้งแต่การตรวจร่างกายของเด็กผู้หญิงทั้งสองคน ผลออกมาอยู่ในช่วงวัยเจริญพันธุ์ พร้อมจะเป็นแม่พันุ์ในการผลิตลูกได้เป็นอย่างดี
เข้าห้องให้คำปรึกษาเรื่องการฝังเข็ม อธิบายถึงผลดี ผลเสียต่อร่างกาย ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ว่าเมื่อฝังเข็มแล้วความรู้สึกทางเพศก็ปกติ มีเพศสัมพันธ์ได้ ใช้คุมการตั้งครรภ์ได้เข็มละประมาณ 3 ปี ทำงานได้ไม่กระทบกระเทือนกับเข็มที่ฝัง ฟังการอธิบายก็ดีหมด
มาถึงขั้นตอนในการทำทั้งสองเคสพร้อมกัน เสร็จภายใน 15 นาที ทั้งสองก็ยิ้มออกมา พร้อมใบจ่ายเงิน ครูซิ้มรับมา คนละ 6,354 บาท โอ้นรกกินครูแล้ว ทั้งสองคน ค่าทำไปกว่า หนึ่งหมื่นสามพันบาท เคสทั้งสองมีเงินติดตัวมาไม่ถึงยี่สิบบาท
ครูซิ้มก็โทรหาแม่เคสทั้งสองคนก็บอกไม่มีเงิน ค่าแรงที่ทำยังไม่พอที่จะจ่ายเลย และที่สำคัญเงินไปยืมใครก็ไม่ได้ เพียงแค่เดชื่อเงินข้าว ค่ากับข้าวที่ร้านค้าเท่านั้น ตอนนี้นมหลานยังต้องเชื่อเขาเลย
ครูซิ้ม โทรหาครูจิ๋ว ครูจิ๋วก็กำลังขึ้นเวที เรื่องการระดมครูข้างถนน ทำเรื่อง แผนปฏิบัติการเด็กเร่ร่อน ทุกอย่างก็ต้องตัดสินใจ
ครูซิ้มเลยต้องพาทั้งสองคนไปที่นักสังคมสงเคราะห์ สงเคราะห์ไม่ได้ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องการรับผิดชอบส่วนบุคคล เรื่องวางแผนครอบครัวจะต้องจ่าย
ทางนักสังคมสงเคราะห์ก็บอกว่าอย่างไรก็ต้องจ่าย อย่างน้อยหนึ่งในสาม จากคนละหกพันกว่า ต้องจ่าย สองพันหนึ่งร้อยแปดสิบบาท
ครูซิ้มจำเป็นต้องไปกดเงิน แล้วจะเปิดที่ไหน ใครจะให้เปิด ครูซิ้มเองก็ทุกข์เหมือน ครูจิ๋วจะจ่ายได้ไหม เป็นเรื่องใหญ่เพราะยังไม่ได้บอกครูจิ๋วเลย
สรุปครูซิ้มต้องจ่ายสำหรับสองเคสไปทั้งหมด 4,360 บาท
จนวันรุ่งขึ้น ครูจิ๋วโทรคุยกับครูซิ้มว่าทำไปเลยไม่ต้องเป็นห่วง ครูจิ๋วได้ค่าวิทยากรมาพอกับค่าที่จะจ่ายให้สองเคส และเป็นการทำงานที่ครูเชื่อมั่นว่ายุทธศาสตร์การป้องกันและการแก้ไขการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นระดับชาติ พ.ศ. 2560-2569 ตามพระราชบัญญัติการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น พ.ศ. 2559 สุดท้ายจริง จริง ทุกอย่างก็ต้องจ่าย
บนกระดาษที่สู้กันมากอย่างมากมาย แต่พอปฏิบัติแล้ว เคสก็ต้องจ่าย
แต่การจ่ายครั้งสู้ยึดการมีลูกคนที่สองไปอีกสามปี คุ้มสำหรับครู โดยของให้ลูกคนโตที่มีอยู่แล้ว เลี้ยงให้ดี มีพัฒนาการสมตามวัย พร้อมทั้งพ่อแม่และมีการว่างแผนการเงินที่ดี อย่างเพิ่งหย่าร้าง ดูแลกันไปก่อน สร้างครอบครัวเป็นคู่เดียวกันไปตลอด มีแม่ของฝ่ายหญิงช่วยกันประคับประคอง
หน้าที่ครูก็ใช้ทุกวิธีป่าวประกาศว่ายุทธศาสตร์ที่มี ช่วยเคสจริงจริงไม่ได้ ต้องปรับปรุง
สำหรับเคสอีกเคสหนึ่ง สำหรับเด็กที่มีความบกพร้องทางการเรียนรู้การวางแผนครอบครัว มีความจำเป็นอย่างยิ่ง
