โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย
โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย
ครอบครัวหนึ่ง ประสบปัญหาด้านสถานะ เป็นครอบครัวที่จะต้องให้ความช่วยเหลือโดย เร่งด่วน ครูบุ๋มได้รับแจ้งจากโรงเรียนวัดสันติคาม ว่า ผู้ปกครองรายหนึ่ง ได้ฝากเด็กเข้าเรียนแต่ยังไม่มีหลักฐานมาให้ เพราะยังไม่ได้แจ้งเกิด จึงได้แจ้งมาที่สถานีสัญชาติ มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก
ทันทีที่ได้รับเรื่อง ครูบุ๋มเดินทางไปที่โรงเรียนดังกล่าว เพื่อหาข้อมูลเบื้องต้น ได้พูดคุยกับอาจารย์ท่านหนึ่งว่า เด็กรายดังกล่าว เรียนอยู่ชั้น อนุบาล ๑ เด็กสุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง มีร่างกาย ผอม และยังไม่มีใบเกิด ทางโรงเรียนได้พยายามเรียกผู้ปกครองมาพบที่โรงเรียนก็ไม่ได้รับความร่วมมือ ทราบว่าครอบครัวของเด็กนั้น เป็นครอบรัวที่ยากจน พ่อ-แม่ ต้องทำงานหนัก บางวันก็ขาดเรียนบ่อย ๆ เด็กมีพี่สาวเรียนอยู่ชั้น ป. ๒ ( แต่พี่สาวมีใบเกิด) ครูบุ๋มจึงได้ขอเบอร์โทรศัพท์ของผู้ใหญ่บ้านไว้ เพื่อจะได้ลงไปหาข้อมูลและให้ความช่วยเหลือต่อไป
วันถัดมา ครูบุ๋มได้โทรนัดผู้ใหญ่บ้าน ว่าวันนี้จะลงไปพบกับผู้ปกครองของเด็ก ให้ผู้ใหญ่ช่วยบอกพ่อ แม่ เด็กให้ ด้วย จากกรุงเทพฯ- บางละมุง ใช้เวลาไม่นานก็ถึงจุดหมาย เป็นเวลาพักเที่ยงพอดี ครูบุ๋มเข้าไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน สอบถามเรื่องราว ผู้ใหญ่บ้านไม่ทราบว่าข้อมูล รายละเอียดมากนัก ขณะนั้น พ่อของเด็กขับรถเข้ามาบ้านผู้ใหญ่พอดี จึงได้พูดคุยกับพ่อเด็ก คำถามแรก ที่ครูบุ๋มถามพ่อเด็กว่า ภรรยาชื่ออะไร พ่อเด็กตอบ ทราบแต่ชื่อเล่น ว่า กุ้ง ซึ่งวันนั้นภรรยาไม่อยู่ไปทำงานก่อสร้าง เย็นๆถึงจะกลับ จึงถามต่อไปว่า / พ่อมีบัตรประชาชนไหม คำตอบคือ ทำหายเมื่อเดือนที่แล้ว ยังไม่ได้ไปทำใหม่ สุดท้ายของวันนั้น ครูบุ๋มไม่ได้ข้อมูลที่ชัดเจนเลย จึงเดินทางกลับกรุงเทพฯ
อาทิตย์ถัดมา ครูบุ๋มได้นัดให้แม่เด็กอยู่บ้าน บอกว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำงานนะ วันนั้นมารดาเด็กดีใจมากที่ครูบุ๋มจะไปพบ พอไปถึงบ้านเช่าหลังหนึ่ง ซึ่งมีสภาพที่เก่า ห้องเดียว มีอยู่ ๔ ชีวิต ครูบุ๋มไปถึง มารดาเด็กวิ่งเข้ามาสวัสดี พร้อมทั้งน้ำตาคลอเบ้า พูดเสียงสั่น ว่า ไม่คิดว่าจะมีคนมาช่วยเหลือเขาและลูก เพราะแม่เด็กเคยวิ่งไปขอความช่วยเหลือ แม้นแต่ญาติตัวเองยังไม่มีใครมาช่วยเหลือเลย เราซึ่งไม่รอช้า รีบหาข้อมูลโดยด่วน ข้อเท็จจริง แม่เด็กเองก็ยังไม่ได้แจ้งเกิดเลย และถามเกี่ยวกับพ่อ แม่เด็กบอกว่า ก็ยังไม่เคยทำบัตรประชาชนเลย ก็แสดงว่าที่เราถามครั้งแรก พ่อเด็กโกหกเราหมดเลย วันนั้นทั้งวันครูบุ๋มจึงได้พากันไปตามหาพยาน ญาติพี่น้อง ของพ่อ ไม่ได้รับความร่วมมือเลย ทางเราจึงได้ประสานไปที่โรงเรียนของแม่ที่เคยเรียนว่ามีชื่อในทะเบียนอยู่หรือเปล่า ผลปรากฏว่า มีชื่อนี้อยู่จริง ทางเราหลังจากได้ข้อมูลที่ชัดเจนมากขึ้น จึงได้ไปพบกับปลัดอำเภอบางละมุง เพื่อขอคำปรึกษา และจะขอเพิ่มชื่อ ทางปลัดให้ทางเราไปหาพยานมาให้ครบก่อน หลังปีใหม่แล้วค่อยมาติดต่ออีกครั้ง รอให้ปลัดอำเภอคนใหม่เข้ามารับตำแหน่ง
สุดท้าย ครอบครัวนี้ จาก ๑ ชีวิตที่ต้องประสบปัญหา เพิ่มมา อีก ๒ ชีวิต ที่ประสบปัญหา ด้านสถานะ และในส่วนของลูกสาวคนโต ก็พบปัญหาเหมือนกัน เด็กมีใบเกิด แต่ยังหาทะเบียนบ้านเข้าไม่ได้ เท่ากับว่าเด็กมีชื่ออยู่ทะเบียนบ้านกลาง ครูบุ๋มพยายามหาทางออกให้ จึงได้ไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน ว่าช่วยให้เด็กของเข้าทะเบียนบ้านได้ไหม เพราะแม่เด็กมีใบย้ายเข้าทะเบียนอยู่ ถ้าเจ้าบ้านยินยอมก็เอาชื่อเข้าทะเบียนบ้านได้
ครอบครัวนี้ยังไม่ได้ดำเนินการต่อ เพราะรอเอกสารจากทางโรงเรียนที่ต่างจังหวัดส่งมาให้ ติดตามหาพยานบุคคลมารับรองตัวบุคคล
ปัญหาที่เกิดขึ้น คือความไม่ใส่ใจของตนเอง อีกทั้งครอบครัวไม่ให้ความร่วมมือ ปัญหาความยากจน